Is het ZO moeilijk om van jezelf te houden?
Met al die zonneschijn genieten wij intens van de natuur in
al haar facetten.
Maar het universum is holografisch opgebouwd.
Dus wij zijn net zo bijzonder als de natuur in al haar
facetten…..
Waarom zien wij dat wel in de natuur en vaak niet in
ONSZELF?
Het is soms moeilijk voor ons om onszelf onvoorwaardelijk
lief te hebben.
Wanneer wij naar onszelf kijken, zijn wij vaak kritisch.
Hebben
snel ons oordeel klaar.
Probeer eens het volgende:
Wij raken allemaal vertederd door jonge dieren. Smelten
letterlijk….
Probeer eens naar jezelf te kijken en zie het kind in
jezelf.
Het kind dat zo graag contact met je wil maken en samen met jou in het
leven wil staan.
Heb je niet een leuke mooie foto van jezelf? Kijk maar eens in
de oude albums.
Misschien zit er echt een foto van jezelf tussen die je vertedert.
Wanneer je nu naar jezelf kijkt en
je hebt je kritische blik.
Denk dan even aan die foto van het kleine kind dat
echt nog in je zit.
Die kan lachen, spelen, gek doen, andere aan het lachen kan
maken etc.
Neem je maar eens voor om van nu af aan NIET meer kritisch
naar jezelf te kijken, maar liefdevol.
Je hart gaat er van open. Zodra JIJ je
opent kunnen anderen beter in contact met je komen.
Het is steeds die
wisselwerking. Wanneer je lacht naar de ander, gaat die zich openen.
En wanneer je liefdevol naar jezelf lacht ga JIJ open en kan je stromen.
De
energie verbind je vanuit jezelf met de ander. Het is net de liggende 8
(lemniscaat).
Wanneer je die energie voedt en laat stromen, gaat het beter met
jou en met de ander.
Ook in relaties kan je dit prima toepassen. Wij zijn zo
gevoelig nu dat die energie aanpassing in de relatie, echt zijn uitwerking
heeft.
Weer leuk om uit te proberen toch?
Tot gauw
